Καθώς οι στρατοί σε όλο τον κόσμο αναζητούν οικονομικότερες λύσεις, εταιρείες όπως η αμερικανική RTX, η ευρωπαϊκή MBDA και η βρετανική QinetiQ επενδύουν δυναμικά σε τεχνολογίες αιχμής.
Η τεχνολογία λέιζερ, που για χρόνια θεωρείτο περισσότερο επιστημονική φαντασία, έχει πλέον αποκτήσει κεντρικό ρόλο στις στρατιωτικές επιχειρήσεις. Οι ακτίνες λέιζερ μπορούν να κόβουν μέταλλο και να καταστρέφουν ηλεκτρονικά συστήματα, προσφέροντας μια λύση για την αντιμετώπιση φθηνών επιθέσεων, όπως τα drones και οι πύραυλοι, τα οποία κοστίζουν ελάχιστα σε σύγκριση με τα παραδοσιακά όπλα άμυνας. Για παράδειγμα, η ανάγκη καταρρίψεων drones στην Ερυθρά Θάλασσα με χρήση πυραύλων εκατομμυρίων δολαρίων ανέδειξε το ζήτημα της οικονομικής βιωσιμότητας στη σύγχρονη άμυνα.
Ο Τζέιμς Μπλακ, αμυντικός ερευνητής στο Rand Europe, εξηγεί ότι το να καταρρίπτεις ένα drone αξίας 100 ή 1.000 δολαρίων με πύραυλο που κοστίζει πάνω από ένα εκατομμύριο δεν είναι βιώσιμο. Η εξάπλωση των drones στην Ουκρανία υπογραμμίζει το πρόβλημα της «ασυμμετρίας κόστους», όπου η άμυνα κοστίζει περισσότερο από την επίθεση. Τα συστήματα αναχαίτισης, όπως το αμερικανικό Patriot, είναι ακριβά και εξελιγμένα, καθιστώντας τη χρήση τους για φθηνές επιθέσεις μη αποδοτική.
Το ενδιαφέρον για τα λέιζερ υψηλής ενέργειας αναπτύσσεται ραγδαία. Το Υπουργείο Άμυνας του Ηνωμένου Βασιλείου ανακοίνωσε ότι θα επιταχύνει την ανάπτυξη του συστήματος DragonFire, το οποίο αναμένεται να αναπτυχθεί σε πλοία του Βασιλικού Ναυτικού έως το 2027, πέντε χρόνια νωρίτερα από το προγραμματισμένο. Το DragonFire στοχεύει αεροπορικούς στόχους με κόστος μόλις 10 λίρες ανά βολή και ακρίβεια που επιτρέπει την κατάρριψη στόχων με διαστάσεις ενός νομίσματος από απόσταση ενός χιλιομέτρου.
Το πρωτοποριακό σύστημα DragonFire είναι αποτέλεσμα της συνεργασίας μεταξύ της MBDA, της QinetiQ και της Leonardo. Παρά τις αρχικές αμφιβολίες σχετικά με την επιτυχία του, οι δοκιμές που πραγματοποιήθηκαν το 2024 επιβεβαίωσαν ότι το σύστημα λέιζερ αυτής της κατηγορίας είναι τεχνολογικά βιώσιμο. Το πρωτότυπο DragonFire έχει ισχύ εξόδου 50 kW, η οποία επιτρέπει μεγαλύτερη εμβέλεια και ικανότητα καταστροφής μεγαλύτερων στόχων.
Ωστόσο, η χρήση λέιζερ στην άμυνα παραμένει περιορισμένη λόγω τεχνικών προκλήσεων, όπως η διατήρηση της δέσμης ακρίβειας και η ευαισθησία σε καιρικές συνθήκες και ρύπους. Παρά το χαμηλό λειτουργικό κόστος, η κατασκευή και η ανάπτυξη των συστημάτων λέιζερ παραμένουν ακριβές. Τα λέιζερ απαιτούν επίσης σταθερές πλατφόρμες και κατάλληλο τροφοδοτικό.
Αν και τα λέιζερ δεν αποτελούν ακόμα «ασημένια σφαίρα», ειδικοί δηλώνουν ότι θα αποτελέσουν ένα σημαντικό εργαλείο στη σύγχρονη αμυντική στρατηγική, συμπληρώνοντας τα υπάρχοντα συστήματα άμυνας και εξασφαλίζοντας ότι οι δυνάμεις μπορούν να ανακατανείμουν τους πόρους τους πιο αποδοτικά για την προστασία σημαντικών στόχων.
ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ
