Οι δαπάνες υγείας αυξάνονται δραματικά τα τελευταία χρόνια σε ολόκληρο τον κόσμο, είτε λόγω της αυξημένης νοσηρότητας που προκάλεσε η πανδημία, είτε λόγω της γήρανσης του πληθυσμού.
Μόνο στις ΗΠΑ οι δαπάνες υγείας έφτασαν τα 4,5 τρις. δολ. το 2022 αυξημένες κατά 4,1%, ενώ προοπτικά, η αύξηση των δαπανών υγείας αναμένεται να ξεπεράσει σημαντικά την αύξηση του ΑΕΠ.
Το αυξημένο κόστος περίθαλψης, δεν ήταν ίδιο για τους διάφορους φορείς παροχής περίθαλψης, όπως το σύστημα Medicaid που το κόστος περίθαλψης των ασφαλισμένων του αυξήθηκε κατά 9,6%, όταν για το σύστημα Medicare και τις ιδιωτικές ασφαλιστικές η αύξηση έφτασε το 5,9%.
Οι διαφορές αυτές είναι ενδεικτικές και για τις ανισότητες των παροχών, γενικότερα, με αποτέλεσμα στις μετρήσεις για το επίπεδο υγείας του πληθυσμού, τη λειτουργικότητά του, την ποιότητα ζωής και τους κινδύνους και τα θεραπευτικά αποτελέσματα, να λαμβάνονται υπόψιν κοινωνικές παράμετροι όπως οι συνθήκες στις οποίες γεννιούνται, ζουν, παίζουν, εκπαιδεύονται, εργάζονται, μεγαλώνουν και γερνούν.
Νεότερη μελέτη επιχειρεί να διερευνήσει τη συμμετοχή των κοινωνικών παραμέτρων στο επίπεδο αύξησης των δαπανών υγείας
Οι παράμετροι αυτές χωρίζονται σε πέντε ενότητες:
- Πρόσβαση στην εκπαίδευση και ποιότητα εκπαίδευσης,
- Πρόσβαση στην περίθαλψη και ποιότητα περίθαλψης,
- Περιβάλλον διαβίωσης
- Οικονομική σταθερότητα και
- Κοινωνικό πεδίο.
Και ενώ είναι γνωστές οι επιπτώσεις των παραπάνω παραμέτρων στην υγεία του πληθυσμού σε ατομικό επίπεδο, νεότερη μελέτη επιχείρησε να συμπεριλάβει τις παραμέτρους αυτές στο επίπεδο αύξησης των δαπανών υγείας συνολικά, ώστε να τεθούν οικονομικά αιτήματα από τους φορείς ασφάλισης υγείας, προς τις ρυθμιστικές αρχές για την ανάπτυξη πολιτικών που θα αφορούν την επίδραση των κοινωνικών αυτών παραμέτρων.
Η μελέτη, που δημοσιεύθηκε στο JAMA από ερευνητές της σχολής Δημόσιας Υγείας Bloomberg του Πανεπιστημίου Johns Hopkins, συμπεριέλαβε περίπου 15.000 ενήλικες μέσης ηλικίας 52,5 ετών (από 36 – 70 ετών) ασφαλισμένους στο Medicare, το Medicaid ή σε ιδιωτικές ασφάλειες, με το 70% και πλέον να έχει εισόδημα μέσο προς υψηλό και το 68,5% να είναι ασφαλισμένο σε ιδιωτικές ασφαλιστικές εταιρείες. Οι ασφαλισμένοι του Medicaid ήταν γύρω στα 48, φτωχοί ή σχεδόν φτωχοί, οι ασφαλισμένοι του Medicare ήταν γύρω στα 72, μέσου ή υψηλού εισοδήματος και οι ασφαλισμένοι σε ιδιωτικές εταιρείες ήταν γύρω στα 49 με υψηλό εισόδημα.
Η μέση ετήσια κατά κεφαλήν δαπάνη υγείας του Medicaid ήταν 1.648 δολ. (από 389 – 7126 δολ), του Medicare 3.643 δολ. (από 1.321- 10.519 δολ.) και των ιδιωτικών ασφαλιστικών 1.369 δολ. (από 456-4.078).
Το Medicaid
Το εκπαιδευτικό επίπεδο και η κοινωνική απομόνωση συνδέθηκαν με τις δαπάνες του Medicaid.
Οι δικαιούχοι του Medicaid με απολυτήριο γυμνασίου ή πιστοποιητικό γενικής εκπαίδευσης είχαν χαμηλότερες ετήσιες δαπάνες κατά μέσο όρο (μέση διαφορά) 2.245,39 δολ. (από 789,8 – 3.700,97) σε σύγκριση με δικαιούχους με απολυτήρια γυμνασίου ή χαμηλότερο επίπεδο εκπαίδευσης.
Πρόσθετος παράγοντας αύξησης της δαπάνης ήταν η κοινωνική απομόνωση, καθώς οι δικαιούχοι του Medicaid που ένιωθαν συχνά απομονωμένοι είχαν κατά μέσο όρο 2.706,94 δολ. (από 1.339,06 -4.074,82 δολ.) υψηλότερες ετήσιες δαπάνες, σε σύγκριση με εκείνους που δεν ένιωσαν ποτέ απομονωμένοι.
Το Medicare
Η πρόσβαση στην υγειονομική περίθαλψη, το δομημένο περιβάλλον και η οικονομική σταθερότητα συνδέθηκαν με τις δαπάνες του Medicare. υψηλότερες ετήσιες δαπάνες
Οι δικαιούχοι του που ζούσαν σε γειτονιές με λιγότερα πάρκα είχαν κατά μέσο όρο 5.959,27 δολ (από 1.679,99 – 10.238,55 δολ) περισσότερες δαπάνες υγείας από αυτούς που ζούσαν σε γειτονικές με πάρκα.
Εκείνοι που ήταν σίγουροι ότι μπορούν να καλύψουν απροσδόκητες δαπάνες είχαν χαμηλότερες ετήσιες δαπάνες υγείας κατά μέσο όρο 3.743,98 δολ. (από 987,28 -6500,68 δολ.) σε σύγκριση με εκείνους που δεν ήταν σίγουροι για την οικονομική τους επάρκεια.
Ιδιωτικές ασφάλειες
Οι ιατρικές ανισότητες και η οικονομική σταθερότητα συνδέθηκαν με τις ιδιωτικές δαπάνες.
Οι δικαιούχοι ιδιωτικής ασφάλισης που αντιμετώπισαν διακρίσεις είχαν κατά μέσο όρο 2.599,93 δολ. (από 863,71 -4.336,15 δολ.) μεγαλύτερες ιδιωτικές δαπάνες κατ΄ έτος σε σύγκριση με εκείνους που δεν αντιμετώπισαν διακρίσεις.
Οι ασφαλισμένοι σε ιδιωτικές ασφαλιστικές και ήρθαν σε επαφή με εισπράκτορες για οφειλές της περασμένης χρονιάς, είχαν μεγαλύτερες ιδιωτικές δαπάνες σε σχέση με εκείνους που δεν χρωστούσαν – κατά μέσο όρο η πρόσθετη δαπάνη ήταν 2.033,34 δολ. (από 896,82 – 3.169,86 δολ.).
