Η γιορτή των Ταξιαρχών: Κάθε χρόνο στις 8 Νοεμβρίου η Εκκλησία τιμά τους αρχαγγέλους Μιχαήλ και Γαβριήλ και γενικά όλους τους αγγέλους.
Την ημέρα αυτή γιορτάζουν όσοι και όσες φέρουν τα ονόματα Μιχαήλ, Γαβριήλ, Άγγελος, Σεραφείμ, Ραφαήλ, Σταμάτης, Στρατηγός,Ταξιάρχης και Πανορμίτης. Ο αρχάγγελος Μιχαήλ είναι προστάτης της Ελληνικής Πολεμικής Αεροπορίας.
Ποιοι ήταν οι Αρχάγγελοι Μιχαήλ και Γαβριήλ
Πρόκειται για τη σύναξη, τη συνάθροιση δηλαδή των πιστών, που εύλογα θέσπισε η Ορθόδοξη Εκκλησία, για να αποδώσουν την πρέπουσα τιμή στους λειτουργούς του Θεού και δικούς μας προστάτες και φύλακες σε μία κοινή γι’ αυτούς εορτή.
Οι αρχάγγελοι Μιχαήλ και Γαβριήλ παρουσιάζονται συνήθως με σπαθί ή σκήπτρο στο δεξί χέρι, σύμβολο της εξουσίας που τους χάρισε ο Θεός. Στο αριστερό δε χέρι τους, είθισται να κρατούν μια σφαίρα, η οποία συμβολίζει τον κόσμο. Ο Απόστολος Παύλος στην προς Εβραίους επιστολή του αναφέρει ότι όλοι οι άγγελοι του Θεού «εισί λειτουργικά πνεύματα εις διακονίαν αποστελλόμενα δια τους μέλλοντας κληρονομείν σωτηρίαν».
Οι άγγελοι είναι ασώματοι και άυλοι. Υμνούν τον Θεό ακατάπαυστα. Περικυκλώνουν τον Θρόνο του Θεού στον Ουρανό, αλλά στέκονται με δέος και φόβο και σεβασμό, μη δυνάμενοι να ατενίσουν τον Θεό κατά πρόσωπο
Οι άγγελοι χωρίζονται σε εννέα τάγματα: Χερουβίμ και Σεραφείμ, Θρόνοι, Κυριότητες, Δυνάμεις, Εξουσίες, Αρχές, Αρχάγγελοι και Άγγελοι. Υπήρχε και δέκατο τάγμα? επειδή όμως ακολούθησε τον αρχηγό του, τον Εωσφόρο, ο οποίος περηφανεύτηκε υπερβολικά μπροστά στον Θεό, ξέπεσε από τη δόξα που είχε και από φωτεινός (Εωσφόρος = αυτός που φέρνει την αυγή, το φως) έγινε σκοτεινός διάβολος και οι άγγελοι αυτοί σκοτεινοί και κακοί δαίμονες, αφού απομακρύνθηκαν από το φως και την αγάπη του Θεού.
Η παράδοση λέει ότι ο αρχάγγελος Μιχαήλ ήταν εκείνος ο οποίος σταμάτησε την πτώση των αγγέλων φωνάζοντας με θάρρος: «Πρόσχωμεν!». Δηλαδή, «ας προσέξουμε τι πάμε να κάνουμε, γιατί δεν είμαστε θεοί, αλλά πλάσματα του Θεού και επομένως ας σταθούμε ταπεινά στη θέση που μας έχει βάλει και ας Τον δοξάζουμε».
Έκτοτε όσοι δεν παρασύρθηκαν στην πτώση, αλλά «εν ομονοία, ενώσει και φόβω Θεού» έμειναν σταθεροί, παρέμειναν συγχρόνως και άτρεπτοι πλέον στο αγαθό και στην υπακοή προς τον Κτίστη και Δημιουργό τους. Γι’ αυτή τη μοναδική του συμβολή ο Μιχαήλ κατέχει την πρώτη και κυρίαρχη θέση ανάμεσα στους αρχαγγέλους, που ξεχωρίζει και στην Παλαιά και στην Καινή Διαθήκη.
Ιερός Ναός Παμμεγίστων Ταξιαρχών στην Άνω Πόλη
Στη βορειοανατολική πλευρά της Άνω Πόλης, κάτω από τα τείχη, κοντά στο βυζαντινό λουτρό, βρίσκεται ο ναός των Παμμεγίστων Ταξιαρχών, ένα από τα πολλά και σπουδαία βυζαντινά μνημεία της Θεσσαλονίκης, αλλοιωμένο σημαντικά από τις προσθήκες και τις επισκευές που έχει υποστεί στο πέρασμα του χρόνου.
Οικοδομήθηκε στο δεύτερο μισό του 14ου αιώνα και ήταν καθολικό μονής, της οποίας το όνομα δεν είναι γνωστό. Στη διάρκεια της Τουρκοκρατίας μετατράπηκε σε τζαμί και λεγόταν Ικί Σεριφέ Τζαμί, δηλαδή τζαμί των δύο εξωστών, γιατί είχε τον περίφημο μιναρέ με δύο εξώστες, που λέγεται ότι ήταν δύο γιατί συμβόλιζαν τους δύο Αρχαγγέλους. Μετά την απελευθέρωση της πόλης, το 1912, λειτούργησε πάλι ως χριστιανικός ναός, το 1925 ο μιναρές κατεδαφίστηκε και το 1953 ο ναός αναστηλώθηκε.
Πανορμίτης: Το φημισμένο μοναστήρι της Σύμης με την ιστορία αιώνων
Φτάνοντας στο μικρό λιμάνι της Σύμης με το καράβι από την Ρόδο, σίγουρα αυτό που τραβάει αμέσως το βλέμμα του κάθε επισκέπτη είναι το επιβλητικό αιχμηρό μπαρόκ καμπαναριό ενός κάτασπρου μοναστηριού που προεξέχει αισθητά μέσα από τον σχεδόν γεωμετρικό ορίζοντα του νησιού.
Ο λόγος για το μοναστήρι του Αρχαγγέλου Μιχαήλ του Πανορμίτη, ένα από τα πιο γνωστά -αν όχι και το γνωστότερο- μοναστήρι των Δωδεκανήσων που κάθε χρόνο προσελκύει πλήθος επισκεπτών και προσκυνητών.
Έχοντας πάρει το όνομά του από τον κόλπο του Πάνορμου μέσα στον οποίο είναι χτισμένο, το γνωστό σε όλη την Ελλάδα μοναστήρι είναι άγνωστο πότε πραγματικά χτίστηκε. Σίγουρα, υπάρχει από τον 15ο αιώνα μ.Χ., αλλά πιθανότατα να υπάρχει και από παλαιότερα, καθώς δεν υπάρχει καμία σχετική πηγή που να δίνει οποιαδήποτε αξιοποιήσιμη πληροφορία. Μάλιστα, ο θρύλος λέει ότι το μοναστήρι ιδρύθηκε με θαυματουργό τρόπο, όταν ο Αρχάγγελος Μιχαήλ έφερε τους κίονες στον Πάνορμο παραδίδοντάς τους σ’ έναν επίσκοπο, μία σκηνή που αποτυπώνεται και σε τοιχογραφία στο εσωτερικό προσδίδοντας ένα υπερβατικό μυστήριο στην ιστορία της μονής.
Ίσως, όμως, το μοναστήρι του Πανορμίτη είναι ευρέως γνωστό για το σπάνιας αισθητικής μπαρόκ καμπαναριό που, αν και τόσο ασυνήθιστο για τα ελληνικά δεδομένα, δένει τόσο αρμονικά με την καταπράσινη πλαγιά που δεσπόζει στον ορίζοντα και τον πεντακάθαρο όρμο. Σύμφωνα με την επικρατέστερη άποψη, το καμπαναριό μιμείται το αντίστοιχο καμπαναριό της μονής Ζαγκόρσκ κοντά στη Μόσχα. Κι όντως. Ως ένα βαθμό, η άποψη αυτή ισχύει με τη μόνη διαφορά ότι το καμπαναριό του Πανορμίτη έχει πιο έντονο κεραμιδί χρώμα σε σχέση με το αντίστοιχο ρωσικό που είναι αρκετά σοβαρό.
Περιβεβλημένη με μύθους και θρύλους είναι και η εικόνα του Ταξιάρχη Μιχαήλ, η οποία όπως κάθε εικόνα έχει υποστεί ανυπολόγιστες φθορές και επεμβάσεις στο πέρασμα των αιώνων δίχως, όμως, να χάσει την αισθητική και πνευματική της αξία. Μαζί με το καμπαναριό, η εικόνα του Ταξιάρχη Μιχαήλ είναι από τα σημαντικότερα σήματα της μονής και ο λόγος που κάθε χρόνο πλήθος ξένων και Δωδεκανήσιων επισκεπτών συρρέουν στη μονή, μιας και ο Ταξιάρχης Μιχαήλ θεωρείται προστάτης των ναυτικών και των σφουγγαράδων που παραδοσιακά κατάγονταν από την περιοχή. Γι΄αυτό, μη σας εκπλήσσει το γεγονός που η εικόνα είναι γεμάτη τάματα και, μάλιστα, υπάρχει και ο τοπικός θρύλος που λέει ότι κάθε τάμα που δεν εκπληρώνεται, ο άγιος το «κλέβει».
