Μπορεί τα αγωνιστικά του WRC να μην πιάνουν τις ταχύτητες των μονοθέσιων της F1. Ωστόσο το περιβάλλον εντός του οποίου αγωνίζονται είναι ασύγκριτα πιο επικίνδυνο.

Οι οδηγοί του παγκόσμιου πρωταθλήματος Ράλλυ δεν έχουν την πολυτέλεια μιας ειδικά διαμορφωμένης πίστας αγώνων, με μπαριέρες, προστατευτικά ελαστικά και… άλλα καλούδια. Εκατέρωθεν της διαδρομής στην οποίαν τρέχουν, θα βρουν βράχους, δέντρα και γκρεμούς!

Ακόμη και ο μεγάλος Σουμάχερ είχε δηλώσει ότι δεν θα δοκίμαζε ποτέ να τρέξει στο WRC, λόγω της επικινδυνότητάς του. Αρκεί το παραμικρό λάθος, ενώ ένας οδηγός πιέζει στο όριο, ώστε το αγωνιστικό να… απογειωθεί!

Ευτυχώς η παθητική ασφάλεια στην κατηγορία έχει κάνει άλματα τις τελευταίες δεκαετίες. Γι’ αυτό και σε όλες τις θεαματικές στούκες του παραπάνω video, κανείς οδηγός ή συνοδηγός δεν τραυματίστηκε σοβαρά.



Ασφαλώς ξεχωρίζουν το… επικό Ράλλυ 1.000 λιμνών του Κόλιν ΜακΡέι πίσω στο 1992, η ατελείωτη τούμπα του νυν αφεντικού της Toyota, Γιάρι-Μάτι Λάτβαλα στην Πορτογαλία του 2009. Και -φυσικά- η σοκαριστική έξοδος του Τάνακ στο Μόντε-Κάρλο του 2020.

Με το ΕΚΟ Ράλλυ Ακρόπολις 2024 προ των πυλών, καλό θα είναι να έχουμε υπόψη ένα πράγμα: Ο μηχανοκίνητος αθλητισμός ήταν και είναι ένα πολύ επικίνδυνο σπορ. Όχι μόνο για τους συμμετέχοντες αλλά και για τους θεατές. Ιδιαίτερα στις ειδικές του WRC, όπου δεν θα βρει κανείς ειδικά διαμορφωμένες κερκίδες.



Για τον λόγο αυτόν όσοι παρακολουθήσουν από κοντά το υπερθέαμα του εθνικού μας αγώνα θα πρέπει να τηρούν τα απαραίτητα μέτρα ασφαλείας. Και φυσικά να ακολουθούν τις συστάσεις των κριτών για τα σημεία από τα οποία θα απολαύσουν τα περάσματα των οδηγών.

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

ΑΦΗΣΤΕ ΜΙΑ ΑΠΑΝΤΗΣΗ

εισάγετε το σχόλιό σας!
παρακαλώ εισάγετε το όνομά σας εδώ