Δεκαεπτά άνθρωποι έχασαν τη ζωη τους, χιλιάδες γλίτωσαν επειδή κατάλαβαν έγκαιρα τι επρόκειτο να συμβεί και απομακρύνθηκαν ή σώθηκαν μόνοι τους, ενώ οι καταστροφές στο φυσικό και ζωικό κεφάλαιο δεν έχουν έως σήμερα καταγραφεί πλήρως. Η εθνική οδός στο υψος της Λάρισας παρέμεινε κλειστή επί ημέρες, οι περισσότεροι ξενυχτουσαν επι ημέρες στο υπαίθρο και τις πλατειες τρώγοντας και πίνοντας νερό από συσσίτια. Στο Παλαμά, το Βλοχό, τη Μεταμόρφωση, τη Φαρκαδόνας, στο συνοικισμό της Λάρισας και απέναντι στον Βόλο, οι εικόνες των απελπισμένων ανθρώπων αποτελούσαν για μεγάλο διάστημα καθημερινότητα στον πάλαι ποτέ εύφορο και πλούσιο κάμπο.
Απόγνωση, πόνος, οργή είναι μερικά από τα συναισθήματα των ανθρώπων που επλήγησαν από τις από τις καταστροφικές πλημμύρες του Daniel στην περιοχή της Θεσσαλίας.
Υποσχέσεις και εξαγγελίες που δεν έχουν υλοποιηθεί, αποζημιώσεις που δεν έχουν καταβληθεί, κατεστραμμένες περιουσίες, μη οχυρωμένα αναχώματα που αφήνουν απροστάτευτα τα χωριά του κάμπου, διαμορφώνουν την κατάσταση που επικρατεί σήμερα, ένα χρόνο μετά.
Ένα από τα μεγαλύτερα πλήγματα αφορά τις κτηνοτροφικές μονάδες, με πολλές να χάνονται εντελώς, γεγονός που έχει σοβαρές συνέπειες στις τοπικές οικονομίες. Οι κάτοικοι προσπαθούν να ξαναστήσουν τις επιχειρήσεις τους, αλλά οι δυσκολίες παραμένουν, ειδικά σε περιοχές όπου το οδικό δίκτυο δεν έχει αποκατασταθεί πλήρως, ιδίως στα ορεινά. Αυτή η μακροχρόνια διαδικασία αναδεικνύει την ανάγκη για συνεχείς προσπάθειες και κρατική υποστήριξη.
Μπαζωμένο με 700.000κ.μ. φερτής ύλης, εξακολουθεί να είναι και το λιμάνι του Βόλου, το οποίο για τη φετινή σεζόν δεν μπόρεσε να υποδεχθεί μεγάλα κρουαζιερόπλοια, με αποτέλεσμα να υποστεί πλήγμα ένα ακόμη κομμάτι του τουρισμού και της τοπικής οικονομίας.
Τα βάθη έχουν μειωθεί έως και δύο μέτρα και για την απομάκρυνση της φερτής ύλης θα πρέπει να βγει μέσω ΤΑΙΠΕΔ διαγωνισμός για την ανάδειξη του αναδόχου που θα προχωρήσει στην εκβάθυνση του λιμανιού. Έναν χρόνο μετά, ουδέν νεότερο…
