Ο Στέλιος Γιαννακόπουλος μίλησε στο Πρώτο Πρόγραμμα και στον Τάσο Επιτρόπου, σχετικά με τις ημέρες ποδοσφαιρικής δόξας και αναγνώρισης της Ελλάδας, στο Euro 2004. Αναφέρθηκε για τις σχέσεις μεταξύ των παικτών, την κοινή φιλοδοξία, αλλά και τα συναισθήματα που ένιωσε. Επιπλέον, μίλησε για τον ρόλο του Ότο Ρεχάγκελ, για το δύσκολο ξεκίνημα στα προκριματικά, αλλά και για την Εθνική ομάδα του σήμερα.
Μεταξύ άλλων ο Stelios μίλησε:
Για το αν έχει συνειδητοποιήσει τον άθλο έπειτα από 14 χρόνια: «Άμα δεν το είχαμε συνειδητοποιήσει θα είχαμε πρόβλημα. Έπρεπε να περάσουν κάποια χρόνια για να το συνειδητοποιήσουμε. Και αυτά πέρασαν».
Για αυτό που θα λέει στα εγγόνια του: «Να μην ξεχάσουν ποτέ αυτό που κατάφερε ο παππούς και να το μεταφέρουν στους επόμενους».
Για το αν η πολιτεία και η ΕΠΟ τους θυμάται και κατά πόσο τους έχει αξιοποιήσει: «Κάποιους από εμάς μας θυμούνται. Όχι όλους. Θα μπορούσαμε να είχαμε συνεισφέρει παραπάνω. Τους νέους ποδοσφαιριστές κυρίως. Θα ήταν πολύ χρήσιμο να μας ακούσουν. Δυστυχώς όμως δεν είναι στο χέρι μας».
Για την σημερινή Εθνική ομάδα και για το γεγονός ότι δεν προκρίθηκε στα τελικά του Μουντιάλ: «Συμβαίνει αρκετές φορές. Δεν κερδίζει πάντα ο καλύτερος. Είχαμε τις δυνατότητες, αλλά από συγκυρίες δεν πήγαμε. Ήμασταν καλοί, φτάσαμε στα μπαράζ. Δεχθήκαμε όμως φθηνά γκολ στην Κροατία. Αυτό το παιχνίδι μας κόστισε. Γενικώς, έχουμε ταυτότητα σαν ομάδα, αλλά δεν έτυχε να πάμε στο Μουντιάλ».
Για την ομάδα του 2004 και τι ήταν αυτό που έδωσε το έναυσμα: «Νομίζω είναι όλα μαζί και ακόμα περισσότερα. Όλα τα ονόματα της αποστολής είναι σπουδαίες προσωπικότητες. Παίκτες με ποδοσφαιρική αξία. Με ήθος και χαρακτήρα. Να σημειωθεί ότι κάναμε όλοι στην άκρη τον εγωισμό μας για το καλό της ομάδας. Ήμασταν όλοι ένα σώμα εντός και εκτός γηπέδου. Κάναμε παρέα, βοηθούσαμε και θυσιαζόμασταν ο ένας για τον άλλον. Είχαμε κοινή πίστη και το κρυφό όνειρο για την κατάκτηση του τροπαίου».
Για το πότε πίστεψαν το όνειρο για την κατάκτηση του Euro: «Μετά τη νίκη απέναντι στην Γαλλία το πιστεύαμε. Αν ρωτήσετε και τα άλλα παιδιά το ίδιο θα σας απαντήσουν. Είχαμε κερδίσει τον καλύτερο. “Λαϊκά” να το δεις είχαμε κερδίσει τους καλύτερους. Οπότε δεν τους βλέπουμε τους άλλους. Όταν έχει κερδίσει μία ομάδα με παίκτες όπως ο Ζιντάν και ο Βιεϊρά, δεν γίνεται να μην πάρεις αυτοπεποίθηση για την συνέχεια».
Για τον καταλυτικό ρόλο του Οτο Ρεχάγκελ: «Ο Ρεχάγκελ έπαιξε τον ρόλο του. Είναι ένας έξυπνος άνθρωπος, έχει μεταδοτικότητα και εκτός από το προπονητικό κομμάτι, με αυτά που μας έλεγε, έχτιζε την ψυχολογία μας. Σε εύκολες και σε δύσκολες στιγμές φαίνεται ο προπονητής».
Για τη δυσκολία των προκριματικών και τη νίκη στην Ισπανία: «Το πιο δύσκολο κομμάτι της πορείας της Εθνικής ήταν η εντός έδρας ήττα από την Ισπανία με 0-2. Βέβαια, απομυθοποιήσαμε τα πράγματα και τις καταστάσεις με τη δική μας νίκη στην έδρα τους. Όποιον Έλληνα και να ρωτούσες πριν το παιχνίδι για το αποτέλεσμα δε θα απαντούσε αισιόδοξα. Άλλωστε, είμαστε και η τελευταία ομάδα που έχει κερδίσει εκεί».
Για το κλίμα πριν από τον τελικό: «Υπήρχε ανυπομονησία. Το βασικό σε αυτά τα ματς είναι να καθαρίσεις το κεφάλι σου από περιττές σκέψεις για να έχεις καλύτερη απόδοση. Μπορεί να σε καταβάλει το άγχος και να μην έχεις επιθυμητά αποτελέσματα. Παίζαμε σε έναν τελικό και ήμασταν όλοι ήρεμοι. Για αυτό δείξαμε πειθαρχία σε ένα ακόμα παιχνίδι».
Για την πιο αξέχαστη στιγμή στο Euro: «Δεν θα ξεχάσω πότε την ώρα που μπαίνουμε για τους εθνικούς ύμνους και περνάμε δίπλα από το κύπελλο. Αυτό που είπα την ώρα που το κοίταξα είναι ότι σε μιάμιση ώρα είσαι δικό μου. Το αίσθημα της σιγουριάς και της αυτοπεποίθησης δεν το έχω ξανανιώσει ποτέ έτσι. Ήταν κλάσματα του δευτερολέπτου που σου μένουν για μια ζωή».
Για τους χιλιάδες Έλληνες που είχαν βγει στους δρόμους: «Δεν είχαμε συναίσθηση του τι ακριβώς γίνεται. Βλέπαμε κάποιες από τις εικόνες, γιατί δεν πιάναμε ελληνικά κανάλια. Πάντως, οι εικόνες αυτές μας έδιναν δύναμη και αυτοπεποίθηση. Μας έδειχναν το αντίκτυπο της ελληνικής κοινωνίας».
Για το εάν ο αθλητισμός μπορεί να ενώσει τους Ελληνες: «Όποτε δοκιμάζεται πετυχαίνει. Από επιστήμονες και από ανθρώπους των γραμμάτων. Είναι απίστευτο το τι μπορεί να συμβεί αν έχεις δύναμη στα πιστεύω σου».
Για την αντιμετώπιση από τους Έλληνες του εξωτερικού: «Ο σεβασμός και η αγάπη είναι πάρα πολύ μεγάλη. Έχω την τύχη να το ζω κάθε φορά που ανεβαίνω στο Μπόλτον. Είναι ανατριχιαστική η υποδοχή κάθε φορά».
ΠΗΓΗ: ΠΡΩΤΟ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ
ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ: eurokinissisports.ert.gr.
2018-07-04 17:53:34